Ηλικιακή Εκφύλιση Ώχρας Κηλίδας

Η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (Η.Ε.Ω) είναι μια προοδευτική πάθηση που επηρεάζει την ωχρά κηλίδα, το κεντρικό τμήμα του αμφιβληστροειδούς, υπεύθυνο για τη λεπτομερή και κεντρική όραση. Αυτή η πάθηση είναι συνήθως συνδεδεμένη με την ηλικία και επηρεάζει κυρίως τα άτομα άνω των 50 ετών, αν και μπορεί να εμφανιστεί και νωρίτερα σε μερικούς ανθρώπους. Η Η.Ε.Ω οδηγεί σε σταδιακή απώλεια της κεντρικής όρασης, επηρεάζοντας την ικανότητα του ατόμου να διαβάζει, να αναγνωρίζει πρόσωπα ή να εκτελεί άλλες δραστηριότητες που απαιτούν καθαρή κεντρική όραση.

Η νόσος εμφανίζεται σε δύο βασικούς τύπους: την "ξηρή" και την "υγρή" μορφή. Στη "ξηρή" μορφή, τα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς εκφυλίζονται σταδιακά, ενώ στην "υγρή" μορφή, δημιουργούνται ανώμαλα αιμοφόρα αγγεία κάτω από την ωχρά κηλίδα, που προκαλούν διαρροή υγρού ή αίματος και οδηγούν σε ταχύτερη απώλεια όρασης. Η "υγρή" μορφή είναι πιο σοβαρή και μπορεί να προκαλέσει γρήγορη και σοβαρή βλάβη στην όραση. Η πλειοψηφία των περιπτώσεων Η.Ε.Ω είναι ξηρού τύπου. Ωστόσο, ένα ποσοστό γύρω στο 10% των ατόμων με ξηρού τύπου Η.Ε.Ω. θα μεταπέσουν σε υγρή μορφή της νόσου σε κάποια στιγμή της ζωής τους.

Τα συμπτώματα της ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας περιλαμβάνουν την εμφάνιση θολών ή παραμορφωμένων περιοχών στην κεντρική όραση, δυσκολία στην αναγνώριση προσώπων ή στη διάβασμα κειμένων, και την παρουσία σκοτεινών κηλίδων ή ασαφών περιοχών στο κέντρο του πεδίου όρασης. Η πρώιμη διάγνωση είναι πάρα πολύ σημαντική, ώστε να εντοπιστούν άμεσα σημάδια επιδείνωσης της όρασης και να γίνει, όσο νωρίτερα μπορεί, η κατάλληλη αντιμετώπιση, με σκοπό να αποφευχθεί -κατά το δυνατόν- περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης και να αποτραπεί μόνιμη απώλεια όρασης. Η διάγνωση της Η.Ε.Ω γίνεται με την οφθαλμολογική εξέταση και τη βυθοσκόπηση που γίνονται στο ιατρείο, ενώ πολύ χρήσιμες πληροφορίες για τη μορφή της νόσου, τη σταδιοποίησή της και την έκτασή της μας δίνουν πιο ειδικές εξετάσεις, όπως η οπτική τομογραφία συνοχής (O.C.T.), η AngioOCT, η φλουοραγγειογραφία, η αγγειογραφία με ινδοκυανίνη.

Ανάλογα με τον τύπο και το στάδιο της εκφύλισης, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή (κυρίως για την "υγρή" μορφή), όπως αντι-VEGF θεραπείες που στοχεύουν στη μείωση της ανάπτυξης ανώμαλων αγγείων, καθώς και ειδικά συμπληρώματα για την πρόληψη της εξέλιξης της "ξηρής" μορφής. Επιπλέον, η παρακολούθηση της όρασης και η εφαρμογή στρατηγικών για την υποβοήθηση των δυσκολιών της καθημερινής ζωής, όπως η χρήση μεγενθυντικών φακών ή ειδικών συσκευών για το διάβασμα, είναι επίσης σημαντικά για τη διαχείριση της πάθησης.